|
Έλλην χημικός γεννηθείς κατά τας αρχάς του ΙΘ' αιώνος εν Αθήναις και αποθανών εν Μεσολογγίω τω 1862. Ο πατήρ του Παλαιολόγος Μπενιζέλος ήτο δημογέρων των Αθηνών κατά την επανάστασιν του 1821. Ο Αλέξανδρος εξεπαιδεύθη εν Αιγίνη, τω δε 1831 μετέβη εις Γερμανίαν προς ανωτέρας σπουδάς, αναγορευθείς διδάκτωρ της Φιλοσοφίας και Φιλολογίας εν Λειψία τω 1834. Είτα ηκολούθησε μαθήματα Φυσικών Επιστημών και Ιατρικής εις τα πανεπιστήμια Βερολίνου και Αιδελβέργης. Επανελθών εις Αθήνας εχρημάτισε δημοτικός ιατρός (1841) και τω 1843 διωρίσθη καθηγητής της Πειραματικής Χημείας εν τω Οθωνείω πανεπιστημίω. Συνέγραψε πραγματείαν περί πυρετών και διαφόρους διατριβάς.
Πηγή: Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τ. 7, έκδοσις δευτέρα δια συμπληρωμάτων, Εκδοτικός Οργανισμός «Ο Φοίνιξ» Ε.Π.Ε., Εγκυκλοπαίδεια γνωστή ως «Πυρσός»
Συντάκτης: Ω, σελ. 49
Page Designed
and Created by I. Kerkines.