Γεώργιος Ν. Ζαβιτσάνος (1838-1893). Εκ Ναυπλίου. Μετά διετή φοίτησιν εις το Φυσικομαθηματικόν τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθν. Πανεπιστημίου ετελείωσε τας σπουδάς του εις την Φαρμακευτικήν Σχολήν των Παρισίων (ο πρώτος ταύτης Έλλην φοιτητής) ένθα έλαβε το δίπλωμα φαρμακοποιού α' τάξεως ("πρωτοταγούς φαρμακέως") [2]. Υφηγητής του Πανεπιστημίου (5 Νοεμβρίου 1863), έκτακτος καθηγητής της Φαρμακευτικής Χημείας και Συνταγολογίας (18 Ιανουαρίου 1869) αντί του ασθενήσαντος Λάνδερερ, και τακτικός καθηγητής το 1875 (4 Νοεμβρ.), παρητήθη το 1881 (Μαρτ. 3). Ιδρυτής του Φαρμακευτικού Φροντιστηρίου. [3]
Επιστημονικαί εργασίαι
- Περί της επιδράσεως του φωσφόρου επί του ζωικού οργανισμού (γαλλ. εν Παρισίοις)
- Περί της φαρμακευτικής εκπαιδεύσεως
- Περί των εν Ελλάδι τελουμένων νοθειών των σιτίων και ποτών
- Φαρμακευτική Χημεία τ. Α' (μετά ελληνικών συμβόλων των στοιχείων κατά τον υφηγητήν Ιω. Ιωάννου) 1867
- Συνταγολογία, 1879
- Χημεία των ούρων και των ουρολίθων, 1884
- Αι εν τω φαρμακευτικώ Φροντιστηρίω πρακτικαί ασκήσεις, 1875
- Έκδοσις του φαρμακευτικού περιοδικού "Φαρμακευτικόν Δελτίον" 1871-1876
[2] Πρακτ. Φιλοσοφ. Σχολής 3, 1863 σ. 1143 116.
[3] M.E.E. 11,880, Beiträge aus d. Gesch. d. Chemie p. 567, Α. Δαμβέργη, Επικήδειος εις Γεώργιον Ζαβιτσάνον 1893.
