Αλέξανδρος Βενιζέλος (1812-1862). Εξ Αθηνών. Υιός του Παλαιολόγου Μπενιζέλου, δημογέροντος των Αθηνών επί της Επαναστάσεως. Μαθητεύσας εις την Αίγιναν, μετέβη το 1831 εις Λειψίαν, ένθα ανηγορεύθη διδάκτωρ της Φιλοσοφίας και Φιλολογίας (1834), ακολουθήσας και μαθήματα Φυσικών Επιστημών και Ιατρικής εις τα Πανεπιστήμια Βερολίνου και Αϊδελβέργης. Δημοτικός ιατρός εν Αθήναις (1841), υφηγητής έπειτα της Αναλυτικής και Φαρμακευτικής Χημείας (4 Απριλίου 1840), διωρίσθη το 1843 (11 Σεπτεμβρίου) τακτικός καθηγητής της Γενικής Πειραματικής Χημείας [4].
Επιστημονικαί εργασίαι.
-Περί πυρετών
-’Αλλα τινά άρθρα.
[4] Πβ. Beitrage aus d. Geschichte der Chemie (Dem Gedächtnis von Georg Kahlbaum, Leipzig u. Wien 1909 σ. 565, ΜΕΕ 7-49, Λογοδοσία Κωστή 1841-42, σ.11
