Publications

1. «Μελέτη επί των ελληνικών βουτύρων και μέθοδοι αναλύσεως αυτών», (Διατριβή επί διδακτορία), ' Αθήναι, 1918.
2. «Beitrag zur Kreatininbestimmung», K. Pfizenmeir und S. Galanos: Z. Untersuch. Nahr. U. Genussm., 44, 29 (1922).
3. «Ελληνικαί ελαίαι», Γ. Θ. Ματθαιόπουλος και Σπ. Γαλανός : Πεπραγμένα του Κεντρικού Χημικού Εργαστηρίου, Αθήναι, 1922.
4. «Ελληνικά έλαια», Γ. Θ. Ματθαιόπουλος και Σπ. Γαλανός: Πεπραγμένα του Κεντρικού Χημικοί Εργαστηρίου, Αθήναι, 1922.
5. «Έρευναι επί της συστάσεως του κακάου και των φλοιών αυτού», (ίδιον τεύχος), Αθήναι, 1924.
6. «Αι βιταμίναι» (διάλεξις), Αρχεία Φαρμακευτικής, 1924.
7. «Το λίπος των φλοιών των σπερμάτων τον κακάου», Αρχεία Φαρμακευτικής, 1924.
8. «Beiträge zur Kakaountersuchung», Z. Untersuch. Nahr. U. Genussm. 48, 207, (1924).
9. «Über Kakaoschalenfett», Z. Untersuch. Nahr. U. Genussm., 48, 212, (1924).
10. «Σκοπός και σημασία της Χημείας των Τροφίμων», (εναρκτήριον μάθημα), Αθήναι, 1925.
11. «Το ούζον», Αρχεία Φαρμακευτικής, 1925.
12. «Optische Untersuchungen über die Schwefligesäure und ihre Alkalisaltze, insbesondre das Kalium - und Ammonium Pyrosulfit», R. Dietzel und Sp. Galanos, Z. Elektrochem., 9, 466 (1925).
13. «Το κιτρικόν οξύ και η παρουσία αυτού εν τω Ελληνικώ γλεύκει», Επιστ. Επετ. Σχολ. Φυσ. και Μαθ. Επιστ., Τόμος Α', Αθήναι, 1925.
14. «Τα αλκοολούχα ποτά», (ίδιον τεύχος), Αθήναι, 1926.
15. «Über den Citronensäuregehalt der Griechischen Moste», Z. Untersuch. Nahr. U. Genussm., 51, 217, (1926).
16. «Εισαγωγή εις την ανάλυσιν των τροφίμων», (ίδιον τεύχος), Αθήναι, 1926,
17. «Καφές, τέιον, κακάον και αναπληρώματα αυτών», (ίδιον τεύχος), Αθήναι, 1927.
18. «Η χρησιμοποίησις της σταφίδας», Γεωργικόν Δελτίον, 1929.
19. «Ό οίνος ως ευφραντικόν και ως αντικείμενον του διεθνούς εμπορίου» Οινολογική Επιθεώρησις, 1930.
20. «The influence of the chemical composition of some organs of the olive tree on the fruiting of it», Π. Θ. Αναγνωστόπουλος και Σ. Γαλανός : Πρακτικά της Ακαδημίας Αθηνών, 8, 208 (1933).
21. «Επίτομος Χημεία Τροφίμων και Ευφραντικών», Αθήναι, 1934.
22. «Χημικαί και βιολογικαί αλλοιώσεις των λιπών και ελαίων, Δελτίον Φυσικών Επιστημών, 1, 1 (1934).
23. «Η φυτοφαγία», Εφημερίς «Νέον Φως», (1935).
24. «Η παρασκευή της τροφής και αι κατ' αυτήν επιτελούμεναι μεταβολαί εις τα συστατικά αυτής», Περιοδικόν «Κλινική», (1935).
25. «Αι λιπαραί ύλαι των ζωικών και φυτικών οργανισμών», Δελτίον Φυσικών Επιστημών, 2, (1935).
26. «Η τροφή τον ανθρώπου», Εφημερίς «Βραδυνή», (1935).
27. «Περί της θρέψεως τον ανθρώπου και των όρων τους οποίους πρέπει να πληροί η τροφή», (διάλεξις), Χημικά Χρονικά, 1Α, 195 (1936).
28. «Ο οίνος», Εφημερίς «Βραδυνή», (1936).
29. «Άρτος πρόσφατος η της προηγουμένης ημέρας», Εφημερίς «Βραδυνή», (1936).
30. «Η νόθευσις των τροφίμων», Εφημερίς «Ανεξάρτητος», (1936).
31. «Η σύστασις των καρπών των ελληνικών ελαίων», Σ. Δ. Γαλανός και Π. Θ. Αναγνωστόπουλος: Δενδροκομική Έρευνα, (1937).
32. «Χημεία Τροφίμων και Ευφραντικών», (Τόμοι Α, Β, Γ, Δ και Ε) Β' εκδοσις, εκδότης : Αργύρης Παπαζήσης, Αθήναι, 1949.
33. «Γνωμάτευσις των τροφίμων», Αστυνομικά Χρονικά, Τόμος Γ' (1955).
34. «Η προσθήκη ξένων χημικών υλών εις τα τρόφιμα», (διάλεξις), Χημικά Χρονικά, 22Α, 63 (1957).
35. «Η προσθήκη ξένων χημικών υλών εις τα τρόφιμα», Δελτίον Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου, (1957).
36. «Το παιδί πού πεινά πρέπει να τραφή», (διάλεξις), Αρχεία Υγιεινής, (1957).
37. «Αι πρόσθετοι εις τα τρόφιμα ύλαι ως αίτια καρκίνου η άλλων βλαβών της υγείας», (διάλεξις), Χημικά Χρονικά, 24 Β, 95 (1959).
38. «Μέθοδος προσδιορισμού ιωδίου οξειδωμένων λιπαρών υλών», Σ. Δ. Γαλανός και Ε. Κ. Βουδούρης : Χημικά Χρονικά, 24 Α, 165 (1959).
39. «Αι πρόσθετοι εις τα τρόφιμα ύλαι ως καρκινογόνα αίτια», (διάλεξις), Νοσοκομειακά Χρονικά, Τεύχος 3ον, (1960).
40. «Λιποειδή του Γάλακτος. Ι. Αναλυτικαί μέθοδοι προς παρακολούθησιν σχημάτων κλασματώσεως», Σ. Δ. Γαλανός, Δ. Σ. Γαλανός και Β. Μ. Καπούλας : Χημικά Χρονικά, 25 Α, 225, (1960).
41. «Βιοχημεία της Γιαούρτης. Ι. Ζυμώσεις σακχάρων κατά την διατήρησιν της γιαούρτης», Σ. Δ. Γαλανός, Δ. Σ. Γαλανός και Κ. Α. Μητρόπουλος : Χημικά Χρονικά, 26 Α, 1, (1961).
42. «Λιποειδή τον Γάλακτος. II. Ποσοτικός προσδιορισμός αζωτούχων ενώσεων διαχωρισθεισών δια μεθόδων χαρτοχρωματογραφίας», Σ. Δ. Γαλανός, Δ. Σ. Γαλανός και Β. Μ. Καπούλας : Χημικά Χρονικά, Υπό δημοσίευσιν (1961).

ΣΠΥΡΙΔΩΝ Δ. ΓΑΛΑΝΟΣ
1896 - 1960
Ο χημικός κόσμος της Ελλάδος εδοκιμάσθη δεινώς κατά τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Μετά τους καθηγητάς της Χημείας των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, Σταύρον Μ. Χόρς, Κωνσταντίνον Ζέγγελην, Γεώργιον Ματθαιόπουλον, Παναγιώτην Χριστόπουλον, ήδη την 21ην Δεκεμβρίου 1960, ο θάνατος έπληξε τον Καθηγητήν της Χημείας των Τροφίμων Σπυρίδωνα Δ. Γαλανόν και ηραίωσε τας τάξεις των Επιστημονικών Εργατών της Χημείας.
Ο Σπυρίδων Γαλανός εγεννήθη εις Αθήνας τη 30η Δεκεμβρίου 1896. Μετά το πέρας των εγκυκλίων σπουδών του, ενεγράφη εις την Φυσικομαθηματικήν Σχολήν του Πανεπιστημίου Αθηνών, τυχών διπλώματος τον Ιούνιον του 1916. Μετά διετίαν ανηγορεύθη διδάκτωρ των Φυσικών Επιστημών υπό της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ακολούθως μετέβη ως υπότροφος του Πανεπιστημίου Αθηνών εις Βερολίνον και Μόναχον προς συμπλήρωσιν των σπουδών του και ειδίκευσιν εις τον κλάδον της Χημείας των Τροφίμων, τυχών διπλώματος και ασκήσεως επαγγέλματος εν Γερμανία.
Επι σειράν ετών υπηρέτησεν ως βοηθός και εν συνεχεία ως Επιμελητής του Εργαστηρίου Οργανικής Χημείας του Πανεπιστημίου Αθηνών, μέχρι του Οκτωβρίου του 1924, οπότε εξελέγη Καθηγητής εις την Έδραν της Χημείας των Τροφίμων του αυτού Πανεπιστημίου.
Εδίδαξεν εις το Πανεπιστήμιον Αθηνών, εις την Υγειονομικήν Σχολήν Αθηνών, εις την Σχολήν Αξιωματικών Χωροφυλακής, εις την Σχολήν Αξιωματικών της Αστυνομίας Πόλεων, εις την Σχολήν Επισκεπτριών Αδελφών της Υγειονομικής Σχολής Αθηνών και εις την Βιομηχανικήν και Εμπορικήν Ακαδημίαν Ρουσοπούλου.
Διετέλεσε μέλος και Πρόεδρος του Ανωτάτου Χημικού Συμβουλίου του Κράτους, μέλος και Γενικός Γραμματεύς του Ανωτάτου Υγειονομικού Συμβουλίου του Κράτους, Κοσμήτωρ της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος και Πρόεδρος της Ενώσεως Ελλήνων Χημικών, Πρόεδρος της Τιμητικής Επιτροπής του Β' Πανελληνίου Χημικοί Συνεδρίου, μέλος της Γερμανικής Χημικής Εταιρίας, μέλος της Αμερικανικής Χημικής Εταιρίας, Αντιπρόσωπος της Ελλάδος δια τον κλάδον της Χημείας Τροφίμων εις την, Αντιπρόσωπος του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Ενώσεως Ελλήνων Χημικών εις περισσότερα Διεθνή Επιστημονικά Συνέδρια, Πρόεδρος της Φοιτητικής Λέσχης του Πανεπιστημίου Αθηνών, Τεχνικός Σύμβουλος του Νοσοκομείου Σωτηρία και του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, Πρόεδρος του Πατριωτικού Ιδρύματος Κοινωνικής Προνοίας και Αντιλήψεως, Πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής Συσσιτίων, ιδρυτικόν μέλος και Πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Απορρυπαντικών, Πρόεδρος του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Χημείας και Γεωργίας «Νικόλαος Κανελλόπουλος», Ιδρυτικόν μέλος της Ελληνικής Ανθρωπιστικής Εταιρίας και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρίας.
Ετιμήθη δια παρασήμου του Παναγίου Τάφου, Παρασήμου της Αστυνομίας Πόλεων, δια του Χαλκού Σταυρού του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου και δια του Παρασήμου του Γεωργίου του Α'.
Τον εκλιπόντα απεχαιρέτησαν : Ο Πρύτανις του Πανεπιστημίου Αθηνών Καθηγητής κ. Β. Βέλλας, ό Κοσμήτωρ της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Ακαδημαϊκός-Καθηγητής κ. Μ. Μητσόπουλος, ο Ακαδημαϊκός-Καθηγητής κ. Λ. Ζέρβας εκ μέρους του Ανωτάτου Χημικού Συμβουλίου του Κράτους, ο Ακαδημαϊκός-Καθηγητής κ. Κ. Χωρέμης εκ μέρους του Ανωτάτου Υγειονομικού Συμβουλίου του Κράτους, ό Καθηγητής κ. Τ. Καραντάσης εκ μέρους τη Ενώσεως Ελλήνων Χημικών, ο Γενικός Διευθυντής κ. Ε. Συνοδινός εκ μέρους του Γενικού Χημείου του Κράτους, ο Υποδιοικητής της Σχολής Αξιωματικών της Β. Χωροφυλακής Αντισυνταγματάρχης κ. Δ. Μαντέλης, ο Διοικητής της Σχολής Αξιωματικών της Αστυνομίας Πόλεων Αστυνομικός Διευθυντής Α' κ. Ε. Αρχοντουλάκης, Εκπρόσωπος του Ελληνικού Τεκτονικού Ιδρύματος, και Εκπρόσωπος της Ελληνικής Εθνικής Εταιρίας.
Ό Σπυρίδων Γαλανός όχι μόνον δεν υστέρησεν εις επιστημονικήν δράσιν των εκλιπόντων συναδέλφων του, αλλά και εν τη ειδικότητί του, ως Καθηγητού της Χημείας των Τροφίμων, συνεπλήρωνε την πολύπλευρον αποστολήν της Χημικής Επιστήμης και καθίστα έκδηλον την Κοινωνικήν αυτής χρησιμότητα.
Οι Ελληνες Χημικοί αντιλαμβάνονται με θλίψιν το μέγα κενόν που εδημιουργήθη εκ της απώλειας του εκλεκτού αυτού εργάτου της Χημικής Επιστήμης.
Ετίμησε την Επιστήμην και την Κοινωνίαν και υπήρξεν ούτως ο τέλειος τύπος του Επιστήμονος, του ανθρώπου και του Πολίτου.
Ό Σπυρίδων Γαλανός δεν ήσθάνθη μόνον την χαράν της Επιστήμης, ήσθάνθη ομοίως και την οικογενειακήν χαράν. Εις την οικογενειακήν του ευτυχίαν συνετέλεσαν τόσον η Κυρία Γαλανού, ανταξία σύζυγός του, όσον και τα αντάξια αυτού τέκνα.
Οι συνάδελφοί του, οι μαθηταί του, τους οποίους τόσον ηγάπησε και εξυπηρέτησε, αλλά και όλοι όσοι είχον την τύχην να τον γνωρίσουν θα αισθάνωνται πάντοτε ζωηράν ανάμνησιν και αγάπην δια την προσωπικότητά του.
Τ. Καραντάσης

Return to: Faculty publications