Σπούδασε χημεία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης απ' όπου πήρε πτυχίο το 1951. Μετοίκησε στην Αθήνα και προσελήφθη ως εξωτερική βοηθός στο χημικό εργαστήριο του Νοσοκομείου «Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός». Το 1953 άρχισε να εκπονεί διδακτορική διατριβή υπό την καθοδήγηση του Λεωνίδα Θ. Ζέρβα, καθηγητή Οργανικής Χημείας στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, και το 1956 έλαβε τον διδακτορικό τίτλο με τη διατριβή «Αναγωγαί και Οξειδώσεις Σακχάρων». Στη διετία 1956-1958, με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, εκπαιδεύτηκε ως μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Τμήμα Βιοχημείας του Πανεπιστημίου Yale των ΗΠΑ το οποίο διηύθυνε ο καθηγητής Joseph S. Fruton. Συνέχισε να εργάζεται εκεί, αρχικά ως επιμελήτρια και κατόπιν ως επίκουρη καθηγήτρια, από τις αρχές του 1960 έως το καλοκαίρι του 1963 που επέστρεψε στην Ελλάδα. Η εργασία της στο Yale χρηματοδοτήθηκε από τον κρατικό οργανισμό National Institutes of Health (NIH) των ΗΠΑ ο οποίος επιχορήγησε την έρευνά της και για τα επόμενα έτη.
Στην Ελλάδα προσελήφθη από την Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας τον Αύγουστο 1963 και εργάστηκε στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών «Δημόκριτος». Στο διάστημα 1965-1967 διηύθυνε το Τμήμα Βιοχημείας και Πειραματικής Ιατρικής και ήταν μέλος στο Επιστημονικό Συμβούλιο του Κέντρου, ενώ στην περίοδο 1972-1975 ήταν υπεύθυνη των προγραμμάτων μεταπτυχιακής επιμόρφωσης του Τμήματος Βιολογίας και συμμετείχε στην οργάνωση των θερινών σχολείων του «Δημόκριτου». Εργάστηκε ως κύρια ερευνήτρια σε θέματα βιοχημείας πρωτεϊνών έως το 1984 που εξελέγη καθηγήτρια Βιοχημείας στο Τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Εκεί, κατά τη διετία 1986-1988, ανέλαβε διευθύντρια στον Τομέα Βασικών Ερευνών και συνέβαλε στην οργάνωση και ανάπτυξη του νεοσύστατου Τμήματος έως την αφυπηρέτησή της το 1993. Παράλληλα, το 1988 εξελέγη διευθύντρια στο Ινστιτούτο Βιολογίας του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος» με πενταετή θητεία στη διάρκεια της οποίας συμμετείχε ως τακτικό μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο καθώς και σε άλλα διοικητικά όργανα.
Έλαβε το Βραβείο Επαγγελματικής Εξέλιξης από το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ (1961) και το Βραβείο Α. Τσούφλη της Ακαδημίας Αθηνών (1971). Εργάστηκε ως προσκεκλημένη επιστήμονας σε ερευνητικά κέντρα και πανεπιστήμια στο Ισραήλ και τις ΗΠΑ, συγκεκριμένα στο Weizmann Institute of Sciences (1964, 1965), στο Michigan State University (ακαδημαϊκό έτος 1968-69), στο National Institute of Mental Health στο Maryland (ακαδημαϊκό έτος 1977-78, 1982).
Μεταξύ των ερευνητικών της ενδιαφερόντων ήταν η μελέτη των νευροπεπτιδίων και των πεπτιδικών ορμονών και η βιολογική τους δράση, η μελέτη των υποδοχέων οπιοειδών και των αλληλεπιδράσεών τους, η διερεύνηση των ενδοκρινικών και νευροφυσιολογικών δράσεων των οπιοειδών πεπτιδίων. Στο επιστημονικό της έργο συγκαταλέγονται περί τις εβδομήντα ερευνητικές δημοσιεύσεις σε περιοδικά με κριτές, πολλές ανακοινώσεις σε διεθνή συνέδρια καθώς και μεταφράσεις επιστημονικών εγχειριδίων.
Δραστηριοποιήθηκε σε κρατικές και ιδιωτικές εταιρείες βιοτεχνολογίας όπως η BIOHELLAS S.A. και η ΒΙΟΡΥΛ Α.Ε. Υπήρξε σύμβουλος σε επιτροπές των υπουργείων Παιδείας και Εθνικής Οικονομίας και μέλος επιτροπών αξιολόγησης ερευνητικών προτάσεων και προγραμμάτων. Το 1974 εργάστηκε για την αναμόρφωση των αναλυτικών προγραμμάτων στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τη συγγραφή νέων εγχειριδίων. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Ιδρύματος Λεωνίδας Ζέρβας και πρόεδρος του πρώτου διοικητικού του συμβουλίου.
Β. Σιγούντου, 2022