Η Σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) είναι μια ανοσολογικά ελεγχόμενη, φλεγμονώδης, απομυελινωτική ασθένεια, η οποία χαρακτηρίζεται από καταστροφή της λευκής ουσίας (μυελίνης) του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ) που οδηγεί σε σοβαρές παθολογικές καταστάσεις όπως η παράλυση. Η κύρια αιτία της νόσου δεν έχει διευκρινιστεί, με επικρατέστερη θεωρία εμφάνισής της εκείνη της αυτοανοσίας, η οποία περιλαμβάνει το σχηματισμό του τριμοριακού συμπλόκου μεταξύ του μείζονος συστήματος ιστοσυμβατότητας (MHC ή HLA), ανοσοκυρίαρχων επιτόπων των πρωτεινών της μυελίνης, όπως η βασική πρωτείνη της μυελίνης (MBP), η πρωτεολιπιδική πρωτείνη (PLP) και η μυελινική γλυκοπρωτείνη των ολιγοδενδριτών (MOG) και του υποδοχέα των εγκεφαλιτογόνων Τ-κυττάρων (TCR). Θεραπευτικές προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση της ασθένειας περιλαμβάνουν τη χρησιμοποίηση ανοσοτροποποιητικών και ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων χωρίς όμως επιτυχία. Η ερευνητική μας προσπάθεια εστιάζεται στον ορθολογικό σχεδιασμό (rational design), τη σύνθεση και τη βιολογική/ανοσολογική αξιολόγηση πεπτιδικών (γραμμικών και κυκλικών) και μη πεπτιδικών (μιμητών) αναλόγων με βάση τους ανοσοκυρίαρχους επιτόπους των πρωτεϊνών της μυελίνης με στόχο τον έλεγχο της ανοσολογικής απόκρισης στα αυτοαντιγόνα των μυελινικών πρωτεϊνών. Για το σκοπό αυτό έχει χρησιμοποιηθεί ο πολυσακχαρίτης μαννάνη που έχει χρησιμοποιηθεί επιτυχώς ως φορέας για τη μεταφορά πεπτιδίων στους υποδοχείς των δενδριτικών κυττάρων. Ο σχεδιασμός των μη πεπτιδικών μορίων "μιμητών" του ανοσοκυρίαρχου επιτόπου 85-99 της ΜΒΡ πραγματοποιήθηκε με τεχνικές μοριακής μοντελοποίησης χρησιμοποιώντας την κρυσταλλική δομή του τριμοριακού συμπλόκου. Τα συντεθέντα ανάλογα δοκιμάστηκαν ως προς την ικανότητά τους να αναστέλλουν την εμφάνιση της ασθένειας σε πειραματόζωα καθώς και σε in vitro/ex vivo πειράματα σε κύτταρα αίματος ασθενών με ΣΚΠ με σημαντικά βιολογικά αποτελέσματα.
Ομιλητής: Θεόδωρος Τσέλιος
Επίκουρος Καθηγητής
Τμήμα Χημείας
Πανεπιστήμιο Πατρών
Ώρα: Τετάρτη, 5 Δεκεμβρίου 2012, 13:00